De vervuiler betaalt niet

Tussen 1945 en 1980 had de Eternitfabriek in Goor de gewoonte om haar asbesthoudende bedrijfsafval voor niets weg te geven. Iedereen kon zich aan de poort van de fabriek melden om het afval gratis in ontvangst te nemen. Vooral veel boeren uit te omgeving gebruikten het afval voor weg- en bodemverharding. Met als gevolg dat op honderden plaatsen in Twente de bodem vervuild werd met het Eternitafval. Eternit wist dat haar fabrieksafval gevaarlijk was, maar zweeg daarover.

Eind jaren 90 besloot de regering na lang aandringen van de SP-Tweede Kamerfractie het gevaarlijke afval te gaan opruimen. De eerste saneringsoperatie in Twente startte in 1999. Na enkele jaren gevolgd door een tweede en nog later door een derde saneringsronde. Allemaal voor rekening van de Staat. Remi Poppe drong er in de Tweede Kamer bij de regering op aan om de vervuiler, Eternit, te laten betalen voor de opruimkosten. Maar dat vond de regering geen goed idee. Men vond het principe ‘de vervuiler betaalt’ mooi, maar op Eternit was dat niet van toepassing. De minister beloofde dat hij met Eternit nog eens om de tafel zou gaan zitten, maar dat leverde niets op. Eternit bleef van mening dat haar niets te verwijten viel. De SP in de Tweede Kamer bestreed die opvatting en vroeg de regering een rechtszaak tegen Eternit aan te spannen. Maar dat was volgens de regering geen haalbare kaart.

En het gaat, zo is inmiddels gebleken, om veel geld.

Onlangs heeft de SP-fractie in de Provinciale Staten van Overijssel de voorlopige balans laten opmaken:

2001–2003   Eerste fase, 150 locaties:                          € 12 miljoen
2003-2004   Sanering woonwijk De Hogenkamp:                     €  8 miljoen
2007-2008   Sanering Van Kollaan, 12 locaties:                  €  0,5 miljoen
2006-2016   Sanering en herstructurering Gijmink A; 11 hectare: €  8 miljoen
2007-2014   Uitvoering 5 asbestconvenanten; circa 30 locaties:  €  5 miljoen
2007-2010   Tweede fase asbestwegen; 287 locaties:              € 30 miljoen
2009-2011   Subsidieregeling provincie Overijssel, 37 locaties: €  3 miljoen
2010-2013   Derde fase asbestwegen; 1100 locaties:              € 90 miljoen
2013-2016   Kracht van Overijssel; 250 locaties:                € 10 miljoen
2013-2018   Gijmink B, particuliere percelen; 550 locaties:     € 34 miljoen

Bij elkaar 200 miljoen alleen al in Overijssel. Daarbij komen nog wat miljoenen in Gelderland. En de vervuiler betaalt niets.

Reacties

Zijn bij de opsomming van de

Zijn bij de opsomming van de bedragen óók meegeteld de bedragen die gemoeid zijn gegaan met de letselschadevergoedingen naar de slachtoffers die als gevolg van de milieublootstelling reeds zijn gevallen ?
Idem m.b.t. de juridische kosten ?
Idem m.b.t. de geneeskundige kosten bij de inmiddels overleden asbestslachtoffers en die nog in behandeling zijn ?

Schade presenteert zich híer in geldbedragen..., dat spreekt vele niet betrokkenen wellicht -- ook aan.
Schade heeft zich ook in de vorm van groot leed gepresenteerd maar bij een kleinere groep (slachtoffers én hun nabestaanden, familie, vrienden, kennissen). Hoe is dát zichtbaar te maken, ook aan buitenstaanders ?