Wet verjaring Personenschade moet terugwerkende kracht krijgen

De overheid moet haar excuses aanbieden aan slachtoffers en hun nabestaanden voor haar nalatigheid bij het treffen van tijdige en adequate maatregelen ter beperking van het gebruik van asbest. Dat stelt Bob Ruers in zijn proefschrift Macht en tegenmacht in de Nederlandse asbestregulering. Ook pleit hij voor een terugwerkende kracht van de Wet Verjaring Personenschade. Ruers promoveert donderdag 15 maart 2012 aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Aan het asbestverbod uit 1993 zijn conflicten tussen de asbestindustrie, de overheid, de vakbeweging en de slachtoffers voorafgegaan. De overheid was lange tijd nauwelijks bereid beperkingen aan het asbestgebruik te stellen. Asbestslachtoffers, zo’n bekende 10.000 slachtoffers, waarschijnlijk nog niet de helft van het uiteindelijke aantal, hebben pas recent aan invloed gewonnen.

Ruers onderzocht vier fasen van het asbestreguleringsproces tussen 1930 – 2004 en beschrijft de strategieën van de belangrijkste partijen, hun invloed en de impact hiervan op de juridische besluitvorming. 
De strategie van de SP en het Comité Asbestslachtoffers heeft het reguleringsproces een beslissende wending gegeven, aldus Ruers.

De internationale solidariteit tussen organisaties van asbestslachtoffers heeft bovendien haar meerwaarde bewezen op het gebied van historische kennisontwikkeling en juridische slagkracht.

Behalve voor de terugwerkende kracht van de Wet Verjaring Personenschade en de excuses pleit hij voor een op de wet gebaseerde algehele asbestinventarisatie.

» Lees de volledige tekst van het proefschrift

bron: Persvoorlichting Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR)

Een onthullend onderzoek naar het internationale asbestkartel. De schrijver Bob Ruers en Nico Schouten onthullen dat Eternit al in de jaren twintig al op de hoogte was van de risico's van asbest. Toch ging de productie in Nederland nog door tot 1993. Buiten Nederland verwerkt Eternit nog steeds asbest.

Lees hier 'Het Asbestdrama' in PDF: