In Turijn zijn vandaag twee topmannen van asbestbedrijf Eternit Italie veroordeeld tot 16 jaar cel. De rechter acht bewezen dat zij onvoldoende rekening hebben gehouden met de risico’s die verbonden zijn aan het verwerken van asbest.

De Zwitserse oud-eigenaar Stephan Schmidheiny en de Belgische aandeelhouder Jean-Louis Marie Ghislain de Cartier de Marchienne (vertegenwoordiger van de Belgische familie Emsens, de eigenaresse van het Belgische Eternitconcern) zijn door nalatigheid verantwoordelijk voor de dood van meer dan 3.000 mensen. Beiden waren betrokken bij de productie van asbesthoudende materialen in vier fabrieken in Italië.

Eind november zal de Brusselse Rechtbank een vonnis vellen over de vraag of Eternit aansprakelijk is voor de gezondheidsproblemen van de in 2000 overleden Francoise Jonckheere. Zij overleed, net als haar echtgenoot aan longvlieskanker.

Dit proces is het eerste proces in België waarin Eternit aansprakelijk gesteld wordt. In de fabriek van Eternit in België in Kapelle-op-den-Bos is op dezelfde manier gewerkt als in de fabriek in Goor. De werknemers zijn blootgesteld aan het kankerverwekkende asbest en de omgeving is ernstig vervuild met afval uit de fabriek. Ook in België heeft Eternit nooit gewaarschuwd voor het kankerrisico van asbest.

Met een uitspraak van het Hof in Arnhem is een einde gekomen aan een lang lopende discussie over de vraag of de producent van asbestcementproducten Eternit aansprakelijk kan worden gesteld voor de gevolgen van het uitdelen van asbesthoudend restafval aan de inwoners van de gemeente Goor. Tot begin jaren 70 mochten inwoners van de gemeente Goor en ver daar buiten bij Eternit gratis asbesthoudend afvalmateriaal uit de fabriek ophalen. Het bedrijf bespaarde op de kosten om dit afval af te voeren en de omwonenden waren blij met het gratis materiaal dat zij gebruikten om hun erven en paden mee te verharden. Eternit heeft toen niet gewaarschuwd voor het kankerrisico van het verwerken van dit afvalmateriaal. Sterker; tot op de dag van vandaag heeft Eternit niet gewaarschuwd voor die risico’s.

SP kamerlid Paulus Jansen heeft aan de ministers van Infrastructuur en Milieu, Sociale Zaken en Werkgelegenheid en Veiligheid en Justitie schriftelijk vragen gesteld over de het doolhof van juridische procedures waar asbestslachtoffers mee geconfronteerd kunnen worden.

Het begrip juridische lijdensweg is voor asbestslachtoffers geen onbekende. Het Comité Asbestslachtoffers komt al sinds 1995 op voor de belangen van alle asbestslachtoffers en het voorkomen van een juridische lijdensweg is daarbij altijd de belangrijkste doelstelling geweest. De recente uitbreiding van de voorschotregeling voor asbestslachtoffers waarbij nu iedereen waarbij de ziekte mesothelioom is geconstateerd recht heeft op deze voorschotregeling is daarvan één van de successen die het Comité heeft weten te behalen.