Clementine! ik probeer je te mailen maar het mailadres dat boven je bericht staat klopt niet. Krijg hem steeds terug. Anja Kok

Sinds 2 juli 2004 weten we dat mijn vader mesothelioom heeft. Opgelopen toen hij op 15 jarige leeftijd in de scheepsbouw heeft gewerkt. Oneerlijk! boos! verdrietig. Mijn vader ziet er goed uit en voelt zich verder ook goed. Dit maakt het dus helemaal zo moeilijk. Er is verder geen uitspraak gedaan door de arts hoelang nog! aan de ene kant is dat fijn maar aan de andere kant blijft het allemaal moeilijk. Hij wil nog zoveel. De eerste reactie was toen hij het hoorde" Ik wil mijn kleinzoon zien opgroeien". Als ik deze verhalen hier lees! bekruipt mij een gevoel! deze had ik ook wel! dat het heel erg snel kan gaan! ook al voelt hij zich goed. Wat ik graag wil is! mijn vader te kunnen ondersteunen en mijn moeder ook. Ik weet alleen niet wat er gaat gebeuren en hoe het zich allemaal verder ontwikkeld. Is er iemand die mij hierover wat meer kan vertellen of adviezen heeft? Ik zou hier misschien wat aan kunnen hebben. Ik ben ook blij dat ik als dochter mijn verhaal kwijt kan! aan mensen hier die hetzelfde doorgemaakt hebben! of nu doormaken.

overleden is ten gevolge van mesothelioom. 54 was hij en het leven had hem nog zoveel te bieden: hij moest nog grootvader worden! had nog zoveel plannen samen met mijn moeder. Vorige zomer heeft hij een hele tijd te kampen gehad met een zware hoest. In het najaar speelden zijn gewrichten hem parten (dikke en stijve vingers! voeten en knieën). Men dacht aan ontstekingsreuma!Omdat hij een zware ontsteking in zijn bloed vertoonde! wilde de behandelende arts uitzoeken waar de oorzaak lag. De bal ging aan het rollen en bij röntgenfoto's van zijn longen viel het verdict. Een biopsie bevestigde helaas de diagnose. In februari 2004 kregen we dit verschrikkelijke nieuws te verwerken. Mijn vader was een moedig man en wou ertegen vechten (chemotherapie:Cisplatin en Alimta:geen resultaat;een andere chemo tegen longkanker dan maar:die maakte hem zieker dan ooit en heeft volgens ons het aftakelingsproces alleen maar versneld). De meest opvallende symptomen waren:kortademigheid! overmatig zweten! hoesten en gewichtsverlies. Het was een pijnlijke! intense! maar vooral onrechtvaardige strijd van amper vier maand. Veel sterkte aan allen die hiermee te kampen hebben!

Namens mijn broer Cor de Jong (Cornelis Jean de Jong)! die aan de asbestziekte Mesothelioma (kanker van onder meer long- en buikvlies) lijdt en deze ziekte hoogstwaarschijnlijk heeft opgelopen door zijn werk bij de KNSM! doe ik de volgende oproep. Graag wil ik in contact komen met de ex-collega’s van Cor die in de periode 1964-1965 bij de KNSM hebben gewerkt. Mijn broer was toen 16 jaar (zie bijgaande foto’s). De eerste periode heeft hij ‘bijgewerkt’ op KNSM schepen die aan de kades in de Amsterdamse Haven en in het droogdok lagen. Deze werkzaamheden bestonden voornamelijk uit het schoonmaken van hutten! gangen! reinigen van leidingen en het opruimen van vuil dat bij reparaties was achtergelaten. Zijn eerste reis heeft hij vanaf maart 1964 op de Sinon in de functie van bediende civiele dienst gemaakt. Op 2 juni 1965 heeft hij zijn diploma van Sloepsgast gehaald. Andere schepen waarop hij heeft gevaren zijn de Oranjestad en de Maron. Op dit laatste schip heeft hij uiteenlopende schoonmaakwerkzaamheden aan boord verricht. Hieronder volgt het overzicht van zijn dienstverband bij de KNSM:Haven/dok in de periode 21-01-1964 – 25-03-1964Sinon reis van 25-03-1964 – 16-08-1964(naar Caribbean en vandaar meerdere slingers naar New York)Oranjestad reis van 31-08-1964 – 17-10-1964Oranjestad reis van 19-10-1964 – 02-12-1964Oranjestad reis van 03-12-1964 – 20-01-1965(naar Suriname via Madeira en Caribbean)Maron reis van 23-02-1965 – 01-06-1965Maron reis van 08-06-1965 – 15-09-1965(naar Caribbean en vandaar meerdere slingers naar New York)Cor woont nu in Miami en komt deze zomer naar Nederland. Heeft u COR DE JONG gekend en/of bent u bekend met de werkzaamheden die hij heeft verricht in deze periode bij de KNSM! waarbij hij (mogelijkerwijs) met asbest in aanraking is gekomen! neemt u dan contact op met:Ans de Jong: telefoonnummer 020-4532410 e-mail adres ansdejong[at]freeler[dot] nl

experimenteel behandeld worden met Cisplatin en Alimta. Als we zien wat de bijwerkingen van deze middelen zijn vragen wij ons af of je hier wel aan moet beginnen. Heeft iemand ervaringen met deze middelen?Mijn man vraagt zich nog iets af! nl. moet ik blijven werken. Als je door deze ziekte verder achteruit gaat heb je dan nog wel even om te genieten of gaat het dan heel snel. Heeft iemand met dit dilemma ervaring?

die op schiphol hebben gewerktof bij Aero Groundservicesen die een asbest gerelateerde ziekte hebben gekregen. Mijn vader is op 12 maart 2004 overleden aan mesothelioom. Zijn naam is de Cor Bezuijen.

mesothelioom vastgesteld. Ik ben bang als ik al deze berichten lees. Hij moet 26 april naar het antoni van Leeuwenhoek voor experimentele medicatie. Heeft iemand hier ervaring mee?

ik ben op zoek naar oud-collega's van mijn man hendrik (roepnaam henk) maliepaard die overleden is op 12 juli 200 aan de gevolgen van asbestkanker mesothelioom. Hij is werkzaam geweest bij het gemeentelijk energiebedrijf rotterdam (G. E. B. ) vanaf augustus 1944 tot en met juli 1958 als monteur bij afdeling verwarming en vanaf augustus 1958 tot maart 1959 bij de in aanbouw zijnde waalhaven te rotterdam. wilt u alstublieft contact opnemen via bovenstaand emailadres! alvast hartelijk bedankt. Mevr. J. Maliepaard-Bos

mijn vader heeft deze vreselijke ziekte! het is vastgesteld januarie 2004! onze familie kreeg een klap die kom je nooit meer boven vooral mijn vader heeft altijd hard gewerkt in de mijn . hij is 69 jaar en wilde graag genieten nu van de oude dag! maar dat mag niet zo zijn. daar komt nog eens bij ! drie weken geleden kreeg hij een scheur in de aorta! de arts in het atrium zij dat mijn vader een keuze had! hij kon zo inslapen dan werd hem een zware lijdensweg gespaard en dan zou hij nog een paar uurtjes kunnen leven ! of kiezen voor een operatie! mijn vader koos voor het laatste de operatie en heeft het overleeft dank zijn wil om te leven. maar hij knapt niet op omdat de tumor snel gaat en alle nieuwe cellen vernietigt! dat doet pijn! als je als kind je vader iedere dag achteruit ziet gaan! ik ervaar dit als oneerlijk ik ben kwaad verdrietig en kan er moeilijk mee omgaan! het geld wat ze de slachoffers wiilen geven maakt dat niet goed als je een geliefd iemand moet afgeven! ! is maar een klein pleister op een grote wond. dit wilde ik even kwijt en hoop dat iemand mij een beetje informatie stuurt.

mesothelioom geconstateerd. Mijn vader heeft 30 jaar voor DSM gewerkt! en omdat zij gewoon zijn kleren waste zal ze nu niet meer lang te leven hebben. Mijn vader is al 18 jaar geleden overleden! maar dat dit mijn moeder nu nog moet gebeuren doet mij wel veel verdriet. Ze kan ook echt helemaal niets meer!! Sommige memsen zullen wel zeggen O ze is al 80 maar ik weet dat ze vorig jaar nog met mijn man en ik in de vlieger stapte voor een lekker last minutje naar Spanje! Maar dat is op dit moment niet meer belangrijk. Ik hoopte dat ze niet zoveel pijn had. Heel veel sterkte aan de mensen die dit leed te lijden hebben xxx Anita

Blauwe Wimpel (tijdschrift voor zeelieden)meldt dhr. Ben Godtschalk dat hij voor de VNS Holland –Afrikalijn (nu P&O Nedloyd) gevaren heeft. Er werd ruwe asbest geladen in juten zakken! vermoedelijk in Durban en Kaapstad. Hij meent zich te herinneren dat hij in 1966 twee reizen naar Zuid-Afrika maakte op de Zonnekerk. Meneer Godtschalk voer in de jaren zestig als stuurman op de volgende schepen:Jagersfontein 1961Peperkust 1964/1965Zonnekerk 1966Zaankerk 1967Streefkerk 1967/1968Men kan -uitsluitend schriftelijk- contact opnemen:Ben Godtschalk! Kapelweg 3! 7251 KM VordenOf per e-mail: gomacon[at]euronet[dot] nl

Mijn man was een sportmanhij heeft alle bergen gehad in Frankrijk. Op 29 Juni wilde hij met zijn fiets vrienden nog 175km trainen voor een fietsvacantie. Maar na 9km was het gedaan geen adem meer. 30 Juni naar de huisdokter dezelfde dag naar de longarts en de nodige bloedafname. 4 Juli naar het ziekenhuis voor opname! voor drainage en weefselafname voor onderzoek. 7 Juli de longen vastgeplakt en mee naar huis. 9 Juli de uitslag BORSTVLIESKANKER. 14dagen geleefd als een zombie. Daarna weer alles opgepakt. HET LEVEN GAAT VERDER MAAR NIET GEWOON. Wij hebben met ons gezin toch nog een heel fijne tijd gehad. Alles besproken en verteld. Op 15 December 2003 is hij overleden. Mijn man was een superheld hoe hij met zijn ziekte en sterven is omgegaan. Hier halen wij de kracht uit! ook al is het soms moeilijk want het doet pijn! heel veel pijn om een geliefde te moeten missen.

bij schalekamp b. v! te pernis en in de chemische industrie. arie is gestorven aan een mesothelioom een van de agressiefste vorm van kanker. help mij a. u. b. janny goedendorp. onze kinderen zouden jullie zeer dankbaar zijn. jullie helpen er ook andere mensen mee DANK U !!!

ten gevolge van asbest geconstateerd. Als verpleegkundige heb ik dezeiekete in geen enkel ziekenhuis zelf meegemaakt maar wel moeten leren voor de opleiding. Dit overkwam toch alleen mannen van rond de 60 a 70 die vroeger met asbest gewerkt hadden of vrouwen van wier man daar werkten??Nou! ik ben nog maar 42 jaar en heb gewerkt als verpleegkundige en als docent verpleegkunde. Ik heb niet in een omgeving gezten met asbest zover ik dat weet en ook mijn vadser verzaagde in de tuin geen asbestplaten. Wel hadden wij vroeger asbestplaatjes op het gasfornuis (wie niet?)De prognose van mijn ziekte is nie6t best! het groeit erg hard. In juli kwam ik nog in aanmerking voor de operatie en drie weken later was het te laat! Nu ben ik begonnen met alimpta! een expirimentele chemokuur. Ik ben boos! verdrietig en wanhopig. Ik heb 4 kleine kindjes en leef gescheiden van hun vader. Ik wil de korte periode die ik nog heb zo leuk en goed mogelijk doorbrengen en hun een onvergetelijke tijd nog geven. Daarvoor is echter (helaas) ook wat geld nodig want niet alleen wil ik met hen gewoon in het dagelijkse leven genieten! ik wil ook nog wat dingen ondernemen waarvoor ik zo hard werkte. een stukje van de wereld zien bijvoorbeeld. In een zeer korte periode is de grond onder mijn voeten geslagen: mijn veelbelovende carriere weg! mijn plannen voor de toekomst weg! mijn leven met de kinderen weg! en ga zo maar verder. Toen ik hoorde van een mogelijke schadeclaimstelling kreeg ik enigszins hoop om op kort termijn nog wat dingen te realiseren (weekje vakantie met de kinderen! iets van de wereld zien en genieten van de dag van nu). Als geschieden vrouw is de pot al niet zo vol! nietwaar?Nu lijkt het erop dat ik te jong ben en niet heb KUNNEN werken in asbest! incubatie is toch 20-30 jaar. Tussen mijn 11e en 21e jaar moet ik in contact geweest zijn (intensief??) met asbest?? En kom dus niet in aanmerking voor deze regeling?!?Misschien mijn nabestaanden! oftewel mijn kinderen van 4 tot 14 jaar?Ik kan dat niet begrijpen. U wel?wilma

was ik werkzaam bij de firma Servcoeen onderafdeling van Smith Industries International uit de USA en heb daar als lasser gewerkt met het oplassen van speciaal frees werktuigen voor de aardolie en gasboringen in Nederland en Duitsland. De werktuigen werden na het lassen afgekoeld in asbest dekens en of geheel gedompeld in asbest poeder wat ontzettend veel stof en kleine asbest deeltjes deed opwaaien! okk het feit dat de werkplaats maar 2. 60 mtr hoog was hielp net veel omm het asbest weg te werken. De afzuig installatie was armoedig en als de wind van het zuid westen kwam waaide al het stof weer naar binnen. We gebruikten de normale schilders maskers maar als je met 600 graden apperatuur bezig bent kijk je niet zo nauw of alles goed zit. Bij mij is 4 jaar geleden asbestose gekonstateert med een verminderde long werking en nu vraag ik me af of ik moet wachten tot het uitgelopen is tot longkanker. Ik woon nu in Noorwegen maar wil gaarne reageren op uw vraag voor reacties van personeel dat met asbest gewerkt heeft. hierbij mijn adres in NoorwegenWouter RooijakkersBatstadstien 24056! TanangerNoorwegen

van de heer Pieter Heinsmann. De heer Heinsmann heeft gewerkt bij Voormolen! Bax en/of Domburg. De heer Heinsmann was vloerlegger en tegelzetter.

Ik heb het gasten boek gelezen! wat een verdriet en onmacht allemaal. Ik heb op 17 mei 2003 mijn schoonvader 62 jaar verloren aan mesathelioom dit was in november 2002 vastgesteld. Ik heb mij toen aangemeld bij Stichting Diagnose Kanker www. diagnose-kanker. nl bij een mailgroep lotgenoten mesathelioom. Daar heb ik heel veel steun aan gehad. Slachtoffers en/of naasten mailen met elkaar over de ziekte! en delen ervaringen uit. Doordat deze mensen allemaal met mesathelioom te maken hebben! heb je het gevoel dat er naar je geluisterd wordt. Allemaal veel sterkteMonique

Hij werkte vroeger bij zijn vader als timmerman en ze verzaagden asbest platen om af te timmeren. Hij heeft later het aannemersbedrijfje overgenomen. Hij werd door de arts op het asbestfonds gewezen en hij heeft vrij vlug de vergoeding ontvangen. Misschien is het iets van erkenning! maar verder zegt de vergoeding mij weinig. Wat heb je er aan als je het toch met je leven moet bekopen. . . . Het werd in oktober 2002 ontdekt. Hij was sterk vermagerd en wat kortademig. Hij heeft 3 weken in het ziekenhuis gelegen om het vocht achter zijn longen weg te halen. Toen hij thuis kwam was hij enorm achteruit. Van een actief werkende man naar iemand die ineens alleen nog maar de energie kan vinden om een beetje te zitten. Gelukkig knapte hij nog wel op (dat wil zeggen! hij kan fietsen op een elektrische fiets en kleine stukjes lopen en op visite gaan) en kwam d. m. v. medicijnen ook zijn eetlust weer terug. Ik ben van nature positief ingesteld en heb nog steeds de hoop hem een tijdje bij ons te kunnen houden. Maar langzamerhand voelt hij zich steeds minder. En nu ik alle verhalen van andere slachtoffers lees en dat de meeste patienten binnen een jaar overlijden zie ik het hoe langer hoe somberder voor hem in. Zijn er misschien ook gevallen bekend die ondanks de berichten nog een tijd een redelijke kwaliteit van leven hebben (gehad). Ik zou dat zo graag horen. . .

ik heb het zelf gelukkig nog niet maar ben er wel bang voor om het te krijgen. ik heb namelijk in 1981 voor d. k. t van de linden asbest kanalen gesloopt bij de kunst academie te blaak. er werd ons toen niets vertelt over dat je er long kanker van kon krijgen. dit was in opdracht van rijk deze wisten daar wel van en wij niet. ik doe dan ook een oproep aan alle mensen die bij d. k. t van de linden hebben gewerkt in deze periode 1980-1982. verder vind ik het jammer dat het pas erkend wordt als je een ziektesymtoom kan aangeven en niet als je nog niet ziek ben. tenslotte als ik dood ben dan heb ik zelf ook niets aan deze vergoeding voor al mijn leed die ik dan heb gehad. ik hoop dat de regel zo aangepast kan worden dat ook iedereen die aantoonbaar door middel van bewijzen. dat degene bij zo een bedrijf hebben gewerkt ook een schadevergoeding krijgen. zonder dat deze ziekte verschijnselen heeft of krijgt. want ook deze mensen zijn blood gesteld aan het risico. dan pas zal er gerechtigheid zijn. want een dood iemand heeft niets aan een schadevergoeding de nabestaande wel maar het slachtoffer niet. ton de pan

doormiddel van passieve euthenasie overleden. En komen de vragen en emoties nu pas los. Een vraag die ik op dit moment niet uit mijn gedachten kan bannen is:Heeft mijn vader op het moment dat we begonnen zijn met het passief toepassen echt geen pijn meer gehad?En hebben we wel naar eer en geweten gehandeld?Toen we gestart zijn met het passieve is mijn vader nog 3 maal bijgekomen ook toen het lichaam al aan het falen was. Nu zie ik 's nachts voor het slapen gaan hem weer voor me en ruik ik de geur weer die een lichaam door de verzuring afgeeft. En kan ik mezelf nog maar met veel moeite vergeven voor de beslissing die we namen. Ik zou er alles voor over hebben om te horen dat hij niets meer heeft gevoeld dat alles wat we hebben gedaan goed was. Maar het antwoord is er niet meer. En de hulp voor begeleiding voor dit soort vragen komt en is er niet. Ik vraag dan ook om vergeving voor de beslissing die we moesten nemen. mike

van asbest 13 maart 2003 overleden! 55 jaar oud. De heer Kroeze van het IAS wil ik nogmaals bedanken voor al het geen hij tot nu toe heeft gedaan. Het bericht kwam op de dag van overlijden dat de rijkswerf in Den Helder schuld erkend hij belde ons gelijk. Erkenning is belangrijk. Wij moeten verder zonder mijn lieve man en vader die door deze vreselijke ziekte is overleden. Hij zou voor het eerst opa geworden zijn in september. Door mesothelioom is uit onze ketting voor altijd een schakel weg.

verloren aan asbestkanker. De machteloosheid die je als familie hebt is ondenkbaar en eigenlijk ook ondraaglijk. Voor ons is het nog steeds een onbegrijpelijk iets dat er vanuit de overheid hierover niets concreets word ondernomen om de slachtoffers en nabestaanden zo goed mogelijk bij te staan. We hebben gemerkt dat het vooral bij de slachtoffers goed is om te weten dat ze serieus worden genomen maar de tijd die het kost om ook maar iets te ondernemen en te vernemen is te lang en vaak voor de slachtoffers te laatLaten we proberen om deze mensen in een toch al kansloze situatie op een zo menselijk mogelijke manier snel te helpen want dat zijn we als mens en overheid toch echt verplicht.

Het is nacht. Ik kon niet slapen! omdat steeds mijn moeder van 69 door mijn hoofd speeltbij wie zojuist mesothelioom is geconstateerd. Mijn opa werkte tot 1970 met asbest en overleed in 1971. "En U klopte zeker zijn boordjes schoon. . . ?" vroeg de arts. Ik ben boos! En verdrietig. Deze site biedt me wat houvast. Ik ben ergens mee bezig zo op dit late uur. Dank.

Omdat we info zoeken over deze ziekte. Mijn vader is namelijk ziek sinds eind april en we weten niet wat we te verwachten hebben. Als iemand ons hiermee kan helpen. B. v. d