bij mijn vader is mesothelioom vastgesteld, sinds 2 weken weten we het,65 jaar en nooit ziek geweest,was kerngezond . hij heeft nu 2 morfine vloeibaar  en zijn long is al 3x geplakt vanwege het vocht wat eruit liep via drain, 300ml per dag, nu nog maar 175ml/dag. hij heeft max 1 jaar volgens de artsen en is onbehandelbaar, hij is verder erg gezond,sterk hart,goede bloeddruk enz, wie kan mij mailen hoe het verloop zal zijn van zijn ziekte en hoelang is jullie ervaring, symptonen enz, zodat ik enig idee heeft hoelang hij nog heeft. volgende week gaan de artsen kijken wat voor behandeling mogelijk is , chemo  of alimta. wat voor klachten krijgt ie behalve kortademig en hoe weet je dat het bijna zover is, ik begrijp dat het laatste stuk erg hard gaat en pijnlijk.

email alle info en ervaringen aub naar paulobrazil[at]live[dot]nl

eerder dit jaar, op 12 januari schreef ik m'n bericht over m'n vader die ernstig ziek was, al vele prive berichten gehad, wil nu eindelijk hierop reageren;

mijn lieve vader is niet meer, het is heel hard gegaan, gaven de artsen hem eerst nog een zeer kleine kans, om chemo's te gaan doen, na de second opinion van daniel de Hoed kliniek, kregen we het advies, om m'n lieve vader op te laten nemen in een hospitium, de dag dat we een intake gesprek hadden in het hospitium, kregen we een telefoontje, dat we komen moesten omdat het niet goed ging met hem en waarschijnlijk de middag al niet meer zou halen. alle kinderen kwamen, we hebben m'n vader met alle liefde omringd, en hij was ons zeer lief, en dankbaar dat wij er waren, we hebben hem bijgestaan, de nacht door, terwijl hij door de morfine pomp al niet meer aanspreekbaar was, de volgende dag, 22 januari, is hij rond drie uur s'middags overleden, na niet meer bij kennis te zijn geweest, op de leeftijd van 66 jaar.

het voelde verscheurend aan, een geliefde te zien sterven, er bij te zijn, niets te kunnen doen, dan je liefde te geven, z'n hand vast te houden.

en ook nu voelt het nog onwerkelijk, en mis je hem alle dagen !

 slechts een maand tijd, hebben we gehold, achter deze ziekte aan en het verloren, hem verloren !

dank voor alle lieve reacties die ik kreeg !

iedereen heel veel sterkte toegewenst in het verdriet, de pijn de onmacht, tegen deze ziekte !

voel me met jullie verbonden.

groetjes

liesbeth nap

Beste Joke,

Mijn vader heeft mesothelioom gehad en is hieraan vorig jaar overleden. Maar ook hij had veel rugpijn. Waarschijnlijk komt dit doordat de tumor tegen de zenuwen in de rug aan drukt. Ik heb het van nog iemand ook gehoord.

Hoewel we destijds zelf de dendritische therapie niet meer hebben geprobeerd, hebben we wel ervaring met andere middelen die het immuumsysteem stimuleren. Wij vermoeden dat dit wel positief effect heeft gehad. Een van de dingen die mijn vader gebruikte is Iscador. Als je meer informatie wilt mag je me mailen: iemand_2009[at]live[dot]nl

Sterkte!

hallo,

In april 2008 is bij mijn vader (toen 58) mesothelioom ontdekt. Eigenlijk bij toeval, op dat moment was er, behalve vochtproductie, geen tumor te zien. Hij is in behandeling bij het Daniel den Hoed. In de zomer van 2009 is mjn vader begonnen met chemo (er waren een drietal kleine tumoren gegroeid) en in november 2009 is hij ingeloot voor een studie waarbij ze deeltjes van de tumor op het longvlies wegschrapen. Begin januari 2010 is hij geopereerd (8 uur op de operatietafel) in het Erasmus in Rotterdam (een superziekenhuis!) Hij is geopereerd door een hart/longchirurg. Ook hebben ze een stukje middenrif weggehaald en daarvoor in de plaats een kunststof lap geplaatst. De longen zijn aan elkaar geplakt zodat de vochtproductie minder is.

Op dit moment is m'n vader herstellende van de operatie. Er staat 2 tot 3 maanden voor. Hij heeft veel last van wondvocht maar het resultaat was goed te noemen, hij werd zelfs gefeliciteerd door de arts in het Daniel den Hoed. Het is afwachten hoe het verder zal gaan maar wij duimen allemaal dat hij goed herstelt en dat hij nog lang in ons midden zal zijn.

iedereen heel veel sterkte, het is een vreselijke ziekte! 

gisteren, 11 januari 2010, kregen we te horen, dat er bij m'n lieve vader asbest kanker is geconstateerd. in krap 2 maanden is hij 15 tot 20 kilo afgevallen .. ontzettend moe .. en na diverse onderzoeken ... kregen we gisteravond deze uitslag.

hij is slechts 67 jaar en sinds een jaar gepensioneerd, weg alle plannen.

wie kan mij zeggen hoe deze ziekte verloopt ? ik lees over de stille sluip moordenaar .. de stillle dood ... dat het snel gaat ??!?  is chemo aan te raden ?  de longarts kon het gezien de slechte conditie van m'n vader niet aanraden, maar ook niet onthouden !

graag reacties, mag ook op m'n email wnap[at]hetnet[dot]nl

Hallo Mona,

Wat verschrikkelijk om van de een op andere dag geconfronteerd te worden met mesothelioom!

Het roept inderdaad verschillende emoties op van boosheid en verdriet. Ik heb mesothelioom van heel dichtbij meegemaakt. Misschien kan ik je helpen met wat praktische tips zoals ik die ervaren en ontdekt heb? Zo vraag ik mij bijvoorbeeld af welke medicatie Klaas precies gebruikt.

Schandalig is het zeker dat jullie zo'n minimale behandeling krijgen in het ziekenhuis van Vlissingen (al doet het me pijn dat je in deze zin zo Gods Naam noemt). Het is ook heel erg dat de overheid zo lang het asbest heeft laten zitten, terwijl men wist dat het gevaarlijk is!

Heel veel sterkte en wellicht tot de volgende reactie. Een meelevende groet.

Geachte dame/heer,

Door mijn werkzaamheden bij Rietschoten & Houwens, nu Imtecht, in de priode 1958 tot 1960 was ik werkzaam op nieuwbouwschepen op de scheepswerven Piet Smit, Boele & van Eesteren en RDM. Door mijn werzaamheden als elektromonteur ben ik in aanraking gekomen met asbest. Het gevolg is dat ik meso-theliom heb. Ik ben op zoek naar oud collega's die in die periode ook werkzaam zijn geweest op deze werven.

Sinds vorige week weet mijn man dat hij asbest-kanker heeft in de buik. Nu schijnt er 'n nieuwe behandeling te zijn die alleen gegeven wordt in Nieuwegein en Amsterdam. Het heet hipec. 'n combinatie van chirurgie en chemo. Heeft iemand hier ervaring mee? We moeten vlug beslissen wat we gaan doen want mijn man kan niet zo blijven lopen. Hij is doodvermoeid, verliest veel aan gewicht etc. Het alternatief is chemo. Hier in dit ziekenhuis ( Vlisssingen) heeft men weinig ervaring met dit soort asbest-slachtoffers, het komt vaker voor in de longen. Dat maakt mij wel eens boos. Jan heeft zolang moeten wachten voordat men 'n diagnose kon stellen. we zijn inmiddeks maanden verder en nu is er dus sinds kort de uitslag.

dan denk ik, als de behandeling dan maar naar behoren is en men door onwetendheid Jan niets tekort doet.

Ik ontvang graag practische tips mbt. verzorging, pijnbestrijding etc. om het leven van mijn man draglijker te maken

we wachten af,

vriendelijke groet,

Helen

Kort geleden heb ik van zeer nabij de ziekte mesothelioom meegemaakt.

Graag ben ik bereid mensen tips te geven over het gebruik van enkele (natuur)middelen om hiermee de bijwerkingen van de ziekte en de chemokuren zo beperkt mogelijk te houden.

Ook alleen lotgenotencontact is prima.

Mail gerust naar iemand_2009[at]live[dot]nl

Iedereen die door mesothelioom is getroffen of er bij is betrokken wil ik van harte sterkte toewensen in deze moeilijke weg!

Een hartelijke groet.

BEHANDELING ASBESTKANKER??!! MIJN VADER LIJKT VOORUITGANG TE BOEKEN MET PROTONENVERSNELLERS In september 2008 is er bij mijn vader (62) tijdens zijn vakantie in Spanje asbestkanker geconstateerd.Het begon met kortademigheid en uiteindelijk in het ziekenhuis aangekomen bleek hij vocht achter zijn longen te hebben in het pleuravlies. Bij onze gehele familie en vrienden stortte de wereld bijna in. Mijn ouders zelf waren met stomheid geslagen, en mijn vader dacht dat ze hem in de maling aan het nemen waren.De mededeling vrijwel direct in Spanje was dat zijn levensverwachting nog ongeveer 12 maandan zou zijn. dit was exact 1 jaar na het afsluiten van zijn dienstverband,(de zogenaamde VUT regeling) van de ruim 35 jaar dat hij werkzaam is geweest bij "Verolme Botlek"de welbekende scheepswerf in Rotterdam-Botlek waar hij dus deze ziekte heeft opgelopen.Inmiddels heeft mijn vader 4 behandelingen van Chemotherapie gehad en mocht gaan deelnemen aan een "experiment" in de Daniel den Hoed kliniek in Rotterdam. Dit experiment heeft hij voor getekend en het ging hier dan ook om een kijkoperatie van zijn rechter long welke heel veel gevolgen met zich mee kon brengen. Na zijn ondertekening zou hij worden uitgeloot in 2 groepen. t.w. Groep 1 de "beste" behandeling die er maar kon zijn, en groep 2 de beste behandeling en de kijkoperatie. De resultaten werden verder voor studiedoeleinden gebruikt, en er was totaal van niets een zekerheid tot iets van resultaat over bekend.Omdat mijn vader (na ondertekening om mee te doen) volgens de doktoren niet stabiel genoeg meer was, uitzaaingen in zijn pleuravlies etc werd hij na zijn ondertkening (DE ENIGE HOOP OP DAT MOMENT VAN HERSTEL) alsnog uitgesloten voor dit experiment en werd hem kenbaar gemaakt dat hij terminaal patient nu is en dat hij verder alleen nog pijnbehandeling zou krijgen zolang het zou duren..

ik ben Heinz Becker een Asbest slachtoffer met mesothelioom (asbest kanker) ik heb niet lang meer te leven en hoop dat ik nog mag mee maken dat mijn vrouw een schadevergoeding mag gaan krijgen waarmee zij na mijn dood er nog plezier van zou kunnen hebben en voor mij is er de erkenning en voor wat mij en vele andere gollega's is aangedaan.

Ik heb vanaf 1962 t/m 1965 gewerkt bij de firma De Boer (Ajax) te Rotterdam als isolatiewerker op schepen en in de opslagplaats waar ik voorbereiding deed voor diverse projecten op scheepswerven etc. werven waren o.a. Boele Bolnes, Wilton Fijenoord, Verolme etc. ik ben nu 69 jaar. Veel van mijn collega's zijn niet zo oud geworden toch hoop ik dat er nog collega's zijn die mij kunnen herinneren daar ik getroffen bent door een afgebrand huis in 1975 daar ben ik al mijn bewijs materiaal betreffende de firma De Boer dat ik er gewerkt heeft kwijt geraakt.

Gegevens: Heinz Wernner Becker geb: 18-10-1939 toen der tijd wonende te Rotterdam misschien kunnen jullie mij herinneren als de Hongaarse Duitser

Bij voorbaat dank.

Bij mijn vader is 5 weken geleden mesothelioom geconstateerd, met uitzaaiingen in de wervelkolom en lymfeklieren. Hij is ook dementerend en dus is een gesprek bijna onmogelijk. Hij heeft zijn hele leven (40 jaar) in de havens van Rotterdam gewerkt. In 1951 begonnen bij Thomson, later overgenomen door Muller en nu SHB. Hij heeft altijd gewerkt als lader/losser en in vroegere jaren werd dit handmatig gedaan!!Zijn er mensen of collega's van Gerrit Stolk die weten of er destijds ook asbesthoudende producten werden gelost? Ik zou graag ook in contact komen met evt. collega's ... maar kan mij geen namen herinneren.Ik hoop dat iemand kan helpen?

Beste mensen, mijn bezoek aan de longarts is gunstig verlopen.

De longscan heeft geen nieuwe veranderingen aangetoont.

De longvliezen zijn plaatselijk verdikt en verdachte letsel tegen het

longvlies is niet gegroeid. Over zes maanden terugkomen voor controle. Wordt vervolgd.

Goeten Henk Knaapen.

hoi, ik ben conny, twee weken geleden hebben we te horen gekregen dat onze vader longvlieskanker heeft, dat is gevonden bij hem na twee weken ziekenhuis, de dokter zei dat hij hoogstens nog 9 maanden bij ons zal zijn. als je dat hoord , dat is zo raar , net of het niet over ons gaat, alsof je naar een serie op tv zit te kijken, dit kan toch niet , mijn vader heeft nog nooit met asbest gewerkt, maar nu denken ze van ias dat toch van zijn laatste werkgever af komt, ach ik weet het even niet meer hoor ,we gaan zoveel mogelijk naar hem toe, we wonen gelukkig heel dichtbij, ik vindt wel dat het zo hard gaat ,in die ene maand is hij al 14 kilo afgevallen , ik weet gewoon niet wat ik moet denken, ja dat ik hem nog lang niet kwijt wil, nog lang niet, maarja we moeten verder en we zien wel hoe we ons hier weer doorheen vechten, sterkte voor iedereen die dit ook moet mee maken liefs, conny

Lieve mensen ,ik word zo hopeloos.Deze maand is het alweer 6 jaar geleden dat mijn man is overleden aan astbestkanker .Hij had in de jaren 70 in de Cannerberg gewerkt.Ondanks alle hulp van zijn artsen ,van bij jullie wel bekend Paul Croymans,van bewijzen en kamerstukken en nog veel meer....de rechtzaak verloren en nu loop ik al meer al 4jaar tewachten op Hoger Beroep,het is echt om moedeloos te worden.Defensie is zo machtig daar kom ik niet tegen op.Henk had MAAR 7 jaar in die berg gewerkt en dus geen 25 vezeljaren werd ons bij de rechtzaak verteld.Allemaal heel veel sterkte en hopelijk loopt bij jullie wel alles volgens waar je recht op hebt Wies

hallo bij mijn man is in april uitgekomen dat hij mesothelioom heeft, doordat er vocht tussen de longvliezen zat, (opgelopen in de bouw renovatie in jaren 70) en dat veroorzaakte de eerste syptomen van deze ongeneeslijke vorm van kanker we hebben nog niets ondernomen op het gebied van ghemo, maar de scan geeft groei aan en mijn man slikt nu overdag een stuk of 5paracetamollen en wat diclofenac, en s,nachts geeft het de meeste last, want dan voelt het alsof zijn long een steen is zegt hij. daarvoor slikt hij d,nachts 10 mg morfine en deze medicatie was twee  maanden terug nog helemaal niet nodig zo snel gaat het nu kan er niet goed mee liggen en zitten tegen een rugleuning van een stoel is s,avonds ook erg lastig aan het worden. half juli gaat hij onder de scan en besluit nu toch alimta en cisplatina (ofzo) chemo dus bij ons in het dorp is een zelfde geval van een man en die heeft nu net 2 kuren achter de rug , het viel hem best mee , ze zijn ook nog 6 dagen op vakantie geweest , ze haren zitten er ook nog , dat vond de dokter een wonder want meestal is iedereen al kaal. maar iedereen ben jij niet, dus laatje niet te bang maken. Ik heb kontakt met deze fam , en zover zijn vermoeidheid de ergste bijverschijnselen bij deze man is overigens een positive reactie , het is kleiner geworden , dus krijgt hij nog twee kuren. Lees ook niet te veel verhalen en vertrouw op je behandeling ik lees nu voor het eerst in 3 maanden dit forum , straks sluit ik hem af en misschien open ik hem nog eens om te vertellen hoe het is gegaan . En voor de rest wens ik iedereen alle sterkte van de wereld die dit op zijn pad krijg en de mensen er om heen . wij zijn ook nog best jong , ik heb drie kinderen . de jongste 18.

ik heb al eerder geschrefen over mijn pleura verdikkingen,dat ik op de scheepswerfen heeft op gelopen,ik loop nu gelukkig onder controle in amsterdam noord ziekenhuis,en 31 auguste wordt er weer een longfoto gemaakt,je blijft toch met angst rond lopen,maar omdat ik geen asbestose heeft,wordt er niets betaalt,maar je heeft wel de troep van asbest in je longen zitten,ik denk dat ze wachten dat je longkanker krijg,en dat er weer  gebedelt moet worden voor de asbest centen,maar ja we wachten maar af,hoe de gezondheid verder achteruit gaat,groetjes piet stricker,oud werknemmer van de firma smits,en de asbestpleuraverdikkingen heb ik te danken aan de firma hertel en co, groetjes en allemaal veel sterkte mensen,hoogactend piet stricker.

Bij mijn schoonvader, Jan Beerthuijzen ( 71 jaar), is op 29 april 2008 longvlieskanker (mesothelioom) geconstateerd. Dit is een klap in ons gezicht. Naast de zorg en verdriet, ben ik namens mijn schoonvader aan het kijken welk bedrijf of bedrijven hiervoor aansprakelijk gesteld kunnen worden. Hierbij worden wij ook geholpen door het Instituut Asbestslachtoffers. Mijn schoonvader heeft lang en veel gewerkt  bij diverse werkgevers. Het is dan ook moeilijk te achterhalen welke werkgever(s) aansprakelijk gesteld kunnen worden. Wij hebben het vermoeden dat hij het heeft opgelopen in de periode dat hij in de bouw en/of in de havens heeft gewerkt. Sommige bedrijven bestaan niet meer, maar anderen nog wel. Mijn vraag is of er lotgenoten zijn die bij de hieronder genoemde bedrijven hebben gewerkt en waarbij ook mesothelioom is geconstateerd.

De bedrijven zijn: Sloopbedrijf De Waard te Gouda: ca 1952-1953: sloopwerkzaamheden; Zandwijk en Zuidema te Rotterdam: ca 1953-1954: classificeerder/schoonmaken schepen waaronder de MS Rotterdam; ERA Bouw(JP van Eesteren): ca 1967-1977: produceren van binnenwanden voor de bouw. Fabriek stond in Bergambacht; J.P. van Eesteren: ca 1977-1980: bouwvakker, project woningen De Burgen te Gouda; Verffabriek Boonstoppel te Waddinxveen: 1980-2000: produktiemedewerker.

Mochten er lotgenoten of nabestaanden zijn, die ons verder kunnen helpen of willen reageren, neem dan met mij contact op(beertcas[at]planet[dot]nl). Sterkte iedereen en bij voorbaat dank.

Tom Cassee

Ik werkte in de jaren 1953 t/m 1960 als scheepstimmerman bij verolme heusden, zowel in de timmerwerkplaats als aan boord van schepen. december 2007 bleek dat asbestkanker (mesothelioom) ook mij getroffen heeft. ik zal het zeer op prijs stellen als iemand mij gegevens zou kunnen verschaffen wie er nog meer door deze ziekte is getroffen, vanzelfsprekend veroorzaakt bij verolme.

Ik ben Daisy! ik ben 24 jaar. Bij mijn moeder is 2 jaar geleden mesothelioom (borstvlieskanker) ondekt. Ze was al ruim 4 weken verkouden en besloot maar eens na aandringen van de familie naar de dokter te gaan. Ze dacht ik krijg een antibioticakuur en ben er zo weer bovenop. De huisarts heeft naar haar longen geluisterd en besloot haar door te sturen naar het ziekenhuis voor een foto! foto gemaakt werd doorgestuurd naar de longarts! die heeft de foto bekeken en kwam tot de conclusie dat er vocht achter haar longen zat. Hij besloot omdat weg te halen en ging daarna nog met een camera naar binnen en kwam met een pijnlijke conclusie! ze had plekjes op haar longen en dat bleek asbest te zijn.

Mijn moeder heeft altijd gezond geleefd! nooit gerookt.

Maar op 2 oktober 2006 kregen we de uitslag en het bleek inderdaad asbestkanker te zijn! Ik kreeg een klap in m'n gezicht zo hard! Gelukkig bleef me moeder positief. Maar toch kwamen er vragen bij mij op van! hoe komt ze hieraan? Wat kunnen we er nog aan doen? Hoe lang heeft ze dit en hoe lang heeft ze nog te leven? Maar helaas kan de longarst daar ons geen antwoord op geven. Maar hij ging wel zijn best voor ons doen! om het zo goed als mogelijk te verhelpen. Mijn moeder heeft 5 chemokuren ondergaan. en dat is een jaar goed gegaan! en nu heeft ze iedere keer weer vocht achter de longen! wordt dat weer weggehaald. Maar het is toch wel beangstigend als je moeder ineens zegt "ik krijg zo wat geen lucht meer" dan schrik je toch wel even.

Ik woon samen met mijn moeder! en als zij wegvalt heb ik een probleem gelukkig heeft iemand mij daarvoor wakker geschud en gezegd regel het nu voordat het je straks niet meer lukt. Ik wil er nog helemaal niet aan denken omdat allemaal te regelen! maar heb eerlijk gezegd geen keus! beter nu als straks.

Ik ben er echt iedere dag mee bezig! ik slaap er ook niet lekker van! Want ik zal straks mijn moeder toch naar haar laaste rustplaats moeten brengen en dat doet me echt heel veel pijn! want ze is nog veel te jong om te gaan.

Ik ben zo blij dat ik hier even mijn verhaal kan doen! want hier weet iedereen wel wat het is. Vaak als je het mensen verteld weten ze niet eens wat het is.

Maar ben zo bang!!!!

Ik ben Daisy! ik ben 24 jaar. Bij mijn moeder is 2 jaar geleden mesothelioom (borstvlieskanker) ondekt. Ze was al ruim 4 weken verkouden en besloot maar eens na aandringen van de familie naar de dokter te gaan. Ze dacht ik krijg een antibioticakuur en ben er zo weer bovenop. De huisarts heeft naar haar longen geluisterd en besloot haar door te sturen naar het ziekenhuis voor een foto! foto gemaakt werd doorgestuurd naar de longarts! die heeft de foto bekeken en kwam tot de conclusie dat er vocht achter haar longen zat. Hij besloot omdat weg te halen en ging daarna nog met een camera naar binnen en kwam met een pijnlijke conclusie! ze had plekjes op haar longen en dat bleek asbest te zijn.

Mijn moeder heeft altijd gezond geleefd! nooit gerookt.

Maar op 2 oktober 2006 kregen we de uitslag en het bleek inderdaad asbestkanker te zijn! Ik kreeg een klap in m'n gezicht zo hard! Gelukkig bleef me moeder positief. Maar toch kwamen er vragen bij mij op van! hoe komt ze hieraan? Wat kunnen we er nog aan doen? Hoe lang heeft ze dit en hoe lang heeft ze nog te leven? Maar helaas kan de longarst daar ons geen antwoord op geven. Maar hij ging wel zijn best voor ons doen! om het zo goed als mogelijk te verhelpen. Mijn moeder heeft 5 chemokuren ondergaan. en dat is een jaar goed gegaan! en nu heeft ze iedere keer weer vocht achter de longen! wordt dat weer weggehaald. Maar het is toch wel beangstigend als je moeder ineens zegt "ik krijg zo wat geen lucht meer" dan schrik je toch wel even.

Ik woon samen met mijn moeder! en als zij wegvalt heb ik een probleem gelukkig heeft iemand mij daarvoor wakker geschud en gezegd regel het nu voordat het je straks niet meer lukt. Ik wil er nog helemaal niet aan denken omdat allemaal te regelen! maar heb eerlijk gezegd geen keus! beter nu als straks.

Ik ben er echt iedere dag mee bezig! ik slaap er ook niet lekker van! Want ik zal straks mijn moeder toch naar haar laaste rustplaats moeten brengen en dat doet me echt heel veel pijn! want ze is nog veel te jong om te gaan.

Ik ben zo blij dat ik hier even mijn verhaal kan doen! want hier weet iedereen wel wat het is. Vaak als je het mensen verteld weten ze niet eens wat het is. Maar ben zo bang!!!!

vragen. . . onbeantwoorde vragen. . . Vragen. . . onbeantwoorde vragen. . . Sinds ongeveer een maand geleden is bij mijn moeder kanker geconstateerd en bevinden we ons (mijn zusje (21)! mijn moeder (49) en ik(23)) in een verschrikkelijk achtbaan die maar niet lijkt te stoppen. Een loop! een daling! een stijging. . . de rit heeft alles in zich om letterlijk de haren op je armen overeind te doen staan. Na de kijkoperatie die plaatsvond na het zien van enkele kwaadaardige cellen kregen we het verschrikkelijk nieuws te horen van de desbetreffende gynocoloog. Om in zijn woorden te spreken was het ziektebeeld verschrikkelijk. Haar hele buik zat vol. Onze wereld storte letterlijk in. . ik heb al veel moeten meemaken in mijn toch wel prille leventje! maar hierop is geen mens voorbereid. Muren kwamen op me af! de grond zakte onder mijn zwakke voeten vandaan en maar een ding spookte door mijn hoofd 'waarom mams! waarom wij weer. . . houdt het allemaal dan nooit meer op'. Vanaf dat moment maakten de karretjes op de achtbaan snelheid. Controles! onderzoeken! gesprekken. . . het normale leventje als student kreeg abrupte een andere wending. Maar opeens was daar toch een klein beetje hoop. Tijdens een van de gesprekken met de gynocoloog werd ons verteld dat er een kans was dat er sprake zou zijn van kanker aan de eierstokken. Verschrikkelijk! maar op dat moment misschien wel een van de betere scenario's die we ons konden voorstellen. Er was hoop. Iedereen hier heeft er denk ik weleens mee te maken gehad. . . je verlegt grenzen. Het is kanker! ok. . en nu verder. . het is misschien kanker aan de eierstokken. . ok! verschrikkelijk! maar het biedt hoop. . . en nu verder. . . Maar deze hoop verdween letterlijk als sneeuw voor de zon toen we voor het zoveelste gesprek bij de gynocoloog aankwamen. Het was geen kanker aan de eierstokken! niet aan de baarmoeder. . maar iets waar hij als gynocoloog zijn handen bij weg moest trekken. . bij mijn moeder was buikvlieskanker geconstateerd. Voor de tweede maal in een kort tijdbestek verdween de grond onder mijn voeten. . . Het kleine beetje hoop dat hij ons gegeven had! was verdwenen. . . weg. . . Nog geen twee dagen later werden we ontvangen in het Catharina-ziekenhuis in Eindhoven om het ziektebeeld en het wellicht daarbij passende behandelingsplan te bespreken. Wat we daar kregen te horen! moet vreselijk geweest zijn voor mijn moeder. De kans dat men buikvlieskanker krijgt in de vorm zoals zij het heeft is verschrikkelijk zeldzaam. Volgens de chirurg van dit ziekenhuis waren er maar enkele tientallen gevallen bekend van deze ziekte in de VS. . een rekensom is dan al snel gemaakt. . . En wat misschien wel het moeilijkste voor haar was om te bevatten! was het feit dat wellicht asbest de boosdoener is van deze verschrikkelijke ziekte. Nog nooit is mijn moeder naar haar weten direct in contact geweest met asbest. Maar niet veel denkwerk was nodig om toch een verband te leggen. Mijn vader! haar ex-man! heeft jaren met asbest gewerkt. Het moet dus wellicht via zijn kleren zijn overgedragen. . . de kleren die zij heeft staan wassen voor hem. Dit kwam aan als een geweldige mokerslag in haar gezicht.
Nu is morgen de dag dat ze zal worden opgenomen om donderdag geopereerd te worden aan deze ziekte. Na overleg met de chirurg zijn we tot de conclusie gekomen om een hipec-operatie te doen plaatsvinden. Een verschrikkelijk operatie volgens de man! maar iets wat misschien toch enige hoop biedt. Of het echt zal gaan werken! dat zal alleen de tijd doen uitwijzen. . maar zoals ik al eerder in dit stukje vertelde! je verlegt je grenzen. . per dag. . per uur. . per minuut. . . Het is een verschrikkelijke tijd die we moeten doorstaan en elke keer als ik mijn moeder zie huilen! zakt mij de moed in mijn schoenen!
Je probeert sterk te zijn voor haar. . . haar enige steun te bieden dat haar staande kan houden in deze verschrikkelijk tijd. . . een tijd van vragen. . . onbeantwoorde vragen. . .

Ik wil graag bij deze iedereen veel sterkte toewensen. . aan nabestaanden! mensen die onder deze verschrikkelijke moeten lijden en mensen die dichtbij hun staan. .

Heb je stukje gelezen en voel erg met je mee. Zelf ben ik ook pas mijn vader aan deze vreselijke ziekte verloren. Naast het ongeloof was ik ook ontzettend boos! mijn vader was ook een hardwerkende man die alles over had voor zijn gezin en kleinkinderen. Leefde ook altijd gezond. Ik kon hier ook heel moeilijk mee omgaan! kon en wilde het ook niet accepteren waardoor ik met mezelf in de knoop kwam en de stress op mijn eigen lichaam ging werken. Ben uiteindelijk bij een psycholoog beland (waar ik eigenlijk sceptisch tegenover sta)! maar het doet me goed. Het is best pretttig om met een buitenstaander hierover te praten en je krijgt tips en trucs om ermee om te kunnen gaan. Misschien is dit iets voor je! denk erover na. Verder wens ik je veel sterkte toe met het verlies van je vader.

hallo iederen; ik ben een jonge van20! en ik heb over een jaar de platen van oude garage weg gedaan en in stuken gemaak. ik denk dat ze asbest bevattend zijn. kan ik van enekeer dat te doen asbest geraakt zijn?als ja wat kan ik nu doen?kan ik het zien met een long fotje?hoe zaal ik het wetten als ik graakt ben ?ik ben niet opgerust. . zijn er bepalde dingen dat je voelt bij asbestgerakte mensen?wie kan me helpen aub?bedank

ik heb op 26 december 2006 om 02. 00u mijn vader verloren door longvlieskanker na 10 maanden een ongelooflijke strijd die voor ons en voor mijn vader onmogelijk te winnen was hij heeft alles voor ons gedaan dat je als gezin maar kan wensen hij heeft nooit gerookt altijd aan sport gedaan altijd groentjes uit eigen tuin heel zijn leven keihard gewerkt en dan komt dat slechtste nieuws dat je kan horen 2 gecombineerde chemo's en 6 bestralingen later is er geen beterschap wat moet je doen als je echt om iemand geeft en je ziet hem zo aftakelen meer als een jaar later kan ik mij nog altijd niet over dit alles overzetten ik kan niet meer overweg met mijn eigen gevoelens het is zelfs zo erg dat mijn vriendin vertrokken is bij mij om dat ze het niet meer aan kon wat moet ik doen is er iemand die dit ook voelt