hij is 77jaar zijn leven hard gewerkt nu zijn wij bezig met schadevergoeding waar ik er best emotioneel mee heb. ik neem aan dat ik niet de enigste ben . ik wou dit ff kwijt groetjes een dochter die veel van dr vader houd

Deze dacht aan een ontregelde dikke darm en gaf er medicijnen voor. Deze hielpen niet en er werden andere medicijnen geprobeerd met hetzelfde resultaat. Op verzoek van Anna kreeg ze een verwijzng naar een internist begin December. Na diverse scans! foto's en diverse onderzoeken van specialisten zoals o. a. uroloog! kno arts! kregen we in Januari 2006 de diagnose te horen! buikvlieskanker (peritoneum mesothelioom). Alleen een paliatieve behandeling was mogelijk. Na het regelmatig verhogen van de dosis opiaten en verschrikkelijke buikpijn is Anna op 14 maart overleden.

Mijn moeder kreeg rond februari 2005 pijn achter haar schouderblad. Ze is naar de huisarts gegaan en na een paar keer naar huis sturen! zijn er uiteindelijk longfoto's gemaakt. Daar was alleen een heel klein plekje op te zien. Ze is uiteindelijk in juli bij de longspecialist terchtgekomen. Toen zijn de onderzoeken begonnen: allerlei soorten scans! bloedonderzoeken! longvocht onderzocht etc. Er werd niets gevonden. Alles was in orde. Ze zagen wel dat ze een verkleving van het longvlies met het borstvlies had (pleuritis) en dat die zich verder uitbreidde! maar de oorzaak konden ze niet vinden. Ondertussen werd de pijn erger en erger. Ze kon bijna niets meer en slikte continu zware pijnstillers maar die hielpen niet genoeg. Begin december hebben ze besloten om een kijkoperatie te doen. Ze hebben een stukje (ik denk longvlies) weggehaald en onderzocht. Dat was een zware operatie. Ze had er ook een klaplong aan overgehouden. Na een paar dagen kreeg ze in ieder geval het goed bericht dat het toch voor 98% zeker geen kanker kon zijn want er waren geen kankercellen aangetroffen. Wij waren allemaal opgelucht maar vroegen ons af wat het dan wel kon zijn. Dat wisten ze niet maar ze dachten gesloten tbc (mijn moeder had in het verleden positief gereageerd op een mantouxtest). Ze kreeg er zware medicijnen voor maar die zouden pas goed aanslaan na 3 weken. We dachten een medicijnenkuur en ze is er weer helemaal bovenop. Maar dat was heel erg afzien want de pijn werd ondraaglijk. Ze kreeg methadon tegen de pijn. Het bloedbeeld werd op den duur slecht/onrustig dus ze moest na 3 weken stoppen met de medicijnen tegen tbc. Men begon aan tbc te twijfelen en stonden voor een groot raadsel. Ze hebben nog maar eens wat biopsies gedaan en vocht onderzocht etc. Niets te vinden. Mijn moeder werd zieker en zieker. Ze is direct na kerst weer opgenomen in het ziekenhiuis. Toen ging het heel slecht. ze kreeg morfine en methadon tegen de pijn en nog wist men niet wat ze had. Op vrijdag 6 januari hebben we een gesprek 'afgedwongen' bij de vervangende longarts want haar eigen arts was met verlof. Toen kregen we een scan te zien van haar long. Haar rechterlong was helemaal verhard en ingekapseld. Die werkte totaal niet meer. Haar linkerlong was ook al aangetast. Er was duidelijk te zien dat ze daar niet lang meer mee kon leven. De longarts zei dat ze geen kankercellen hebben gevonden maar dat het ziektebeeld duidelijk wees naar een mesothelioom. In de nacht van vrijdag op zaterdag zijn we door het ziekenhuis uit bed gebeld omdat mijn moeder het zo benauwd had dat ze meer morfine moest krijgen en ze in coma kon raken. Op zondagochtend 8 januari 2006 is ze overleden. Doodsoorzaak onbekend. we hebben gevraagd om autopsie te doen. Dat hebben ze gedaan. Ze bleek dus toch een mesothelioom te hebben. Het zat overal tussen de ribben en de spieren en in de zenuwbanen. Het was kanker in een vergevorderd stadium. Voor de rest was haar hele lichaam gezond. Ze heeft altijd gezond geleefd en veel beweging gehad. Ik zou niet weten waar ze ooit asbest heeft binnengekregen want ze heeft nooit met asbest gewerkt. Dus het kan wel degelijk kanker zijn zonder dat ze kankercellen kunnen vinden. Ik vind het heel erg dat we mijn moeder de zorg (palliatieve zorg) niet hebben kunnen geven alleen omdat de artsen ons niet op tijd hebben gezegd hoe ze ervoor stond. Ze was op 4 januari 66 jaar geworden. Veel te jong. Laat je dus niet voor de gek houden. Het kan toch een mesothelioom zijn bij je vader. Zorg dat hij zo weinig mogelijk pijn hoeft te lijden en ik wens je veel sterkte toe.

Wie heeft er in de periode 1952-1972 Bij Staalbouw! dan wel het toen er naast gelegen Ajax de Boer gewerkt in Lelystad! en weet dat er mensen van Staalbouw door Ajax de Boer werden ingeleend?Werd er in die periode met asbest gewerkt bij een van deze twee bedrijven?Indien familieleden van Theo Vonk! destijds wonende te Amsterdam-Oost! en de heer Visser dit lezen! graag een reactie! daar ik begreep dat zij helaas ook aan de gevolgen van werken met asbest overleden zijn! net als de heer Rijff! en dat de familieleden misschien iets kunnen vertellen over het verleden zoals hiervoor aangegeven. Kan iemand mevrouw Rijff helpen?

2 december jl. is mijn vader! de heer Piet Donker! overleden ten gevolge van zijn ziekte (mesothelioom). Mijn vader is werkzaam geweest bij Boele's Scheepswerven en Machinefabriek te Ridderkerk (Bolnes). Daar is hij bij zijn dagelijkse werkzaamheden veelvuldig in aanraking geweest met asbest en daar is het ook geweest dat hij besmet is geraakt. Nu ben ik op zoek naar oud-collega's van mijn vader omdat de verzekeraar van Boele ontkent dat mijn vader met asbest gewerkt heeft. Ik heb dus oud-collega's nodig die kunnen en ook willen verklaren dat mijn vader inderdaad bij Boele veelvuldig in aanraking is geweest met asbest.

Dag lieve mensen! Nu ik zo het gastenboek hier en daar heb doorgelezen! zie ik tochdat de ziekte door asbest op verschillende leeftijden naar buitenkomt! wat natuurlijk verband houdt met de periode waarin de persoonin kwestie er mee in aanraking is geweest. Nu valt het mij op datbij mijn Vader de diagnose "Pleura Mesothelioom" op hoge leeftijdnaar buiten kwam nl. bijna 90 jaar. Dit is opvallend vergelekenbij alle situaties die ik op deze site tegen kom. Maar ik wil ermeteen aan toevoegen dat het een "vreselijke ziekte"is! maar dedokter praatte gelijk over een ongeneeslijke ziekte en binnen eenjaar! zou hij overlijden. Vorig jaar 25 februari 2005 is de ziekteaan het licht gekomen en 9 maart 2006 is hij overleden. Het ziekte-proces schijnt wat langzamer te gaan op hogere leeftijd en hij heefthet jaar dus overleeft! maar benauwdheid voerde bij hem de boventoon. Ik hoop dat jullie (z`n kinderen) nooit met deze ziekte geconfronteerdworden! want benauwdheid is VERSCHRIKKELIJK. Ook onze moeder is aanlongkanker overleden en hij besefte nu dat dat een lijdensweg moestzijn geweest. Mijn Vader heeft de ziekte volledig ondergaan en ophet laats een beetje morfine gehad en dat was al voldoende om hemeindelijk lekker te laten slapen! want hij was volledig UITGEPUT. En hij kon op het laatst niet meer ademen. Gelukkig is hij tochvredig gestorven! met al z`n vijf kinderen om hem heen. GELUKKIGdat laatste stukje NIET MEER BENAUWD!!! EINDELIJK rust. Maar hij heeft een groot geloof: Hij zei vaak: Dit is een afspiegelingvan Jezus`s lijden. . . . . . . . . Elk mens moet hier doorheen. Ook wil ik het mooie lied! waar mijn Vader zich aanvast klampteniet onthouden : OMDAT GIJ OPSTOND! UIT HET GRAFKAN MIJ DE DOOD NIET BINDENGIJ NEEMT MIJ ANGST EN ZORGEN AFEN DOET MIJ VREUGDE VINDENWAAR GIJ HEER JEZUS CHRISTUS ZIJTDAAR ZAL IK ZIJN IN EEUWIGHEIDJA! IK GA HEEN IN VREDE !Ik wens een ieder van jullie heel veel sterkte als die de diagnose"asbestkanker" te verwerken krijgt! besef dat er iemand is die meergeleden heeft dan ons allemaal: JEZUS CHRISTUS en Hij is het die onsgered heeft van de dood. Blijf vol houden tot het einde en besefdat de dood niet het laatste woord heeft ! Ik mis mijn lieveVader ontzettend >>>>>>>>>>>.

van diverse onderzoeken. Mijn vader heeft vroeger ook met asbest gewerkt en er wordt nu onderzocht of hij kanker heeft van de asbest. Er is 2 maal vocht bij de longen weggehaald en tot 2 maal toe is hier niks uitgekomen. Binnenkort gaan ze een kijkoperatie doen om het longvlies te kunnen bekijken. Misschien valt het allemaal nog mee maar ik ben wel heel bang dat het niet goed is. Als ik jullie verhalen zo lees zijn er wel angstvallig veel overeenkomsten.

Beste mensen! ik verneem op deze site diverse verhalen van asbestslachtoffers. veel hebben nu alimta gekregen. Ik lees verhalen waarvan bij veel mensen de alimta aanslaat maar dat toch ook de tumor weer terugkomt na een bepaalde periode. Mijn vader krijgt nu v week alimta met cisplatin. Hij moet dit nu krijgen omdat de tumor snel groeit na 1. 5 jaar. Mijn vraag aan u allen is die ook alimta en cisplatin hebben gehad:zijn er ook goede reacties bij. Dus mensen bij wie de tumoer na de kuur wegblijft. Ik hoor het graag van jullie! VEEL STERKTE!!

Hallo! Mijn Vader werd in begin september 2005 kortademig. Hij ging naar de huisarts! die constateerde dat 1 long niet werkte. Toen naar de longarts! foto's gemaakt ! vocht achter de longen was de conclusie. Ze hebben toen een drain geplaatst tussen zijn ribben! in totaal 5 liter vocht afgenomen. 3 weken onderzoek volgden(diverse bloed onderzoeken! ct scan! thorax kijkoperatie in een ander ziekenhuis. 3 longartsen hebben zich er mee beziggehouden! totdat ze tot de conclusie kwamen dat het voor 90% borstvlies kanker was. Ze hebben de vliezen aan elkaar geplakt en hem weer naar huis gestuurd. Hij kreeg wat medicijnen mee! en kon nog 3 tot 6 maanden leven! werd er verteld. In november is hij nog weer op bezoek geweest! er werd hem verder niets meegedeeld. December werd hij kortademig! ernstig vermoeid! en broodmager totaal geen eetlust meer. In januari kwam hij thuis voor het raam op bed te liggen! is er niet weer af geweest. Op 6 februari om 5. 45 in de ochtend overleed hij door combinatie van uitdroging (wou niets meer drinken) en ademnood. Hij heeft in de 4 maanden na de diagnose ook veel pijn gehad in zijn nek . Hij was altijd erg vitaal! gezond leven! veel bewegen niet roken en drinken. In de jaren 50 heeft hij op diverse scheepswerfen gewerkt. Daarna een paar jaar op een kartonage fabriek en toen 19 jaar bij de draka. Wat mij verbaast is dat er bijna 45 jaar zijn verstreken voordat deze ziekte hem fataal werd. Gelukkig is hij 82 geworden! maar toch is het verchrikkelijk triest als je op je oude dag dit vreselijke nieuws te horen krijgt. Mijn vader kon dit niet aan! en heeft zich eigenlijk opgesloten in zijn eigen verdriet. Anderhalf jaar terug heeft hij zijn vrouw verloren! en deze ziekte kon hij er niet meer bij hebben. Ik weet dat er op de scheepswerfen veel met asbest werd gewerkt. Iedereen is wel eens met asbest in contact geweest! vroeger werd daar niet opgelet. Mijn enige troost is dat hij nog een respectabele leeftijd heeft bereikt. Groeten Fam A. Dupon

Bij mijn man is in April 2005 Mesothelioom ontdekt! hij heeft het opgelopen bij de brandweer. hij heeft 2 chemokuren Alimta gehad en is daar heel erg ziek van geweest. Achteraf is het wel de moeite waard geweest ! want de pijn was aanzienlijk verminderd. Nu! bijna een jaar laterkan hij de pijn nog steeds onderdrukken met Paracetamol! kan nog kleine wandelingen maken en waardeert iedere dag die hij nog < pijnvrij > krijgt. Ik moet eerlijk zeggen dat het wel een kanjer is hoor! sterkte en vraag gerust! Anneke

op 17 februari is overleden. Hij is rustig ingeslapen en heeft geen pijn geleden. Ik wil ook namens Harrie iedereen bedanken die met ons meegeleeft heeft. We hebben dat altijd heel erg opprijs gesteld.

in AMSTERDAM van 1964 tot 1996en heeft met andere collega asbest kanker mesothelioom

naar dave_somaroe_14[at]hotmail[dot] com Om persoonlijke redenen. Maar ik verzamel nog steeds verhalen van nabestaanden! Of slachtoffers. Alvast bedankt!

dat mijn schoonbroer longvlieskanker heeft. Op dat moment was hij al vier maanden in behandeling en werd al die tijd gezegd dat zij longproblemen(een verdikking van het longvlies en vocht op één long) het gevolg waren van een verkoudheid of een andere longaandoening of een kwetsure. Tot op heden heeft men echter nog altijd die scannerdiagnose niet kunnen bevestigen met de resultaten van een biopsie. Het is verschrikkelijk zo leven tussen hoop en wanhoop. Heeft nog iemand deze ervaring?Reeds tweemaal is er een punctie gedaan en telkens worden er in die punctie geen kwaadaardige cellen gevonden terwijl hij alle andere symptomen wel heeft:veel pijn! vermageren en een scan waarop duidelijk te zien is dat er verdikkingen in he lonvglies zijn.

Ja. Ik heb met asbest gewerkten ben daardoor ziek geworden. Kan iedereen die hetzelfde heeft me een e-mail sturen en me steunen?Heel erg bedankt! Dave! dave_somaroe_13[at]hotmail[dot] com

Hallo Allemaal! We zijn nu 3 maanden (8-10-05)verder als het laatste bericht over Harrie. We hebben weer een verschrikkelijke periode achter de rug. Bij een nacontrole in Enschede bleek dat de tumor kleiner was geworden en is hij weer begonnen met de slaaptabletten. Half november begon Harrie pijn in de zij te krijgen en die werd steeds heviger en hield maar aan. Dag en nacht zat hij in een hoekje van de bank en kon nergens anders zitten of liggen. Het was net of er een zenuw klem zat tussen de ribben. Na verschillende bezoekjes aan de doktoren en huisarts en veel pijnstillers is besloten de zenuw dood te branden en dat hielp de pijn was weg. Op ons verzoek is er een CT scan gemaakt en toen bleek dat de tumor explosief gegroeid was en de lever opzij drukte. Harrie is 12-12 opgenomen in het ziekenhuis omdat hij het benauwd had. Dat heeft enkele weken geduurd en intussen zijn ze begonnen met de chemokuur vinorelbine. Waarschijnlijk had hij een virus die na 2 weken weg was en slaat de vinorelbine (hoe is het mogelijk) aan. Ze kunnen in het ziekenhuis verder niets meer doen en is Harrie naar huis gekomen we krijgen thuiszorg en huishoudelijke hulpen zien we wel weer hoe het verder gaat. Heel langszaam gaat Harrie weer wat meer bewegen en we hopen dat hij nog een tijdje bij ons mag blijven. Wij wensen iedereen die in het zelfde schuitje zit heel veel sterkte.

Hallo allemaal! Mijn moeder! 44 jaar oud! is 2! 5 dag geleden overleden aan mesothelioom. Ze heeft nog nooit met asbest gewerkt en het is de vraag waar zij ooit in aanraking is geweest met asbest. Ze is 2! 5 jaar lang ziek geweest en na lang vechten bleek het toch onmogelijk te zijn deze ziekte de baas te zijn! zoals ze altijd alles de baas was. Nooit heeft ze de moed opgegeven! zelfs niet toen geen enkel medicijn meer echt een optie was. Mijn moeder was een vechter en ik hoop dat ik op een dag precies op haar mag lijken. Vreselijk spul! dat asbest!Karen

ik wist niks over de eterniet enzo af! maar mijn vader zei op zijn sterfbed dat ik achter de eterniet aan moest! ik heb er verder niks mee gedaan ! maar nu het zo allemaal aan het daglicht komt en de kranten er mee vol staat! wil ik er nu toch meer van weten! ik weet alleen niet waar ik moet beginnen! ik weet dat mijn vader daar gewerkt heeft maar verder niks! hoe kom ik aan die gegevens en ook van het ziekenhuis! mijn vader was roelof otten woonde in goor mischien kende iemand hem laat me iets weten aubNote van de webmaster: Beste Natasja! het email adres dat je bij dit bericht hebt achtergelaten is niet correct. Wil je het juiste adres sturen naar info[at]comiteasbestslachtoffers[dot] nlJe kunt ook telefonisch contact met ons opnemen tel. 0229 26 51 37.

Hallo allemaal! Ook mijn vader heeft mesothelioom. Hij heeft op dit moment 2x3 behandelingen gehad met Alimta en Cystostatica. As. Woensdag moet hij voor de uitslag van zijn laatste scan naar het ziekenhuis. Mijn vraag is: zijn er meerdere mensen die dit meegemaakt hebben! want wat komt er hierna? Kan er nog een volgende chemokuur met Alimta komen of een Vinorelbine chemokuur (wat is dit?). Gaarne zou ik in contact willen komen met mensen die hier ervaring mee hebben. Het gaat overigens naar omstandigheden vrij goed met mijn vader. De alimta heeft goed aangeslagen. Het was niet makkelijk! maar het heeft zeker geholpen. De tumor is sterk verkleind!Voor alle mensen die in hetzelfde schuitje zitten! veel sterkte en kracht toegewenst!Monique van Eck

Lieve mensen! Bij een vriend van mij is vorige week de ziekte mesothelioom vastgesteld. Hij krijgt aankomende vrijdag nog een PET-scan en daarna een longvliespunctie om te bekijken hoever het zich al ontwikkeld heeft. Ik heb nu twee vragen: in welke fase geven ze het middel Alimta nog en welke verzekeringen vergoeden dit middel? We hebben namelijk naar zijn zorgverzekeraar AGIS gebeld! maar deze wisten ons te vertellen dat zij het niet vergoeden (ondanks andere berichtgeving op deze site). Voor alle mensen die hiermee te maken hebben! heel veel sterkte in deze verschrikkelijk moeilijke tijd. Anita

Beste mensen! er is echt weer eens onrecht gedaan. Mijn man heeft dus in de jaren 70 in de Cannerberg gewerkt en is op 1 juli 2002 aan asbestlongkanker gestorven . Na veel strijd met justitie hadden wij op 26 oktober de rechtzaak in Den Haag. Maar wij hebben verloren . De Staatssecretaris houd vol dat pas bij 25 vezeljaren asbest schadelijk kan zijn . U mag gerust weten dat ik alleen nog maar loop te janken van onmacht en van verdriet. Goede avond nog . Wies van Kuppeveld

Na een longfoto! waarop bleek dat de ene long gesluierd was! werd een longontsteking wermoed en kreeg hij penicilline voorgeschreven. Hier werd hij misselijk van en na 12 dagen weigerde hij het verder te nemen. Een nieuwe longfoto liet bepaald geen vooruitgang zien en na opname in het ziekenhuis en onderzoeken bleek hij uiteindelijk maligne mesothelioom te hebben. Een alimtakuur werd niet vergoed! maar pim had daar ook helemaal geen zin in. Ik heb hem veel vitamines en visolie gegeven en capsules uit het oerwoud van zuid-amerika. Het voorjaar en de zomer heeft hij zonder al te erge klachten doorgebracht! we konden er nog wel op uit! korte wandelingen enzo. De 2e helft van september werd het minder! ook zijn buikvlies was aangetast en er werd in oktober vocht weggehaald. De laatste 5 weken at hij niet veel meer en wat hij at kwam er meestal weer uit en hij vermagerde sterk. De laatste weken waren voor hem een verschrikking alleen maar overgeven en op bed liggen. Hij heeft nooit in de asbest gewerkt maar als kunstenaar 30 jaar geleden op de Akademie gewerkt aan emailleerovens en ook als zelfstandig kunstenaar met korian! een kunststof. Wat een vreselijke ziekte!

Toen ik in de Tollensstraat kwam te werken deden mijn afdeling groot revisie werk. Dit betekend dat de tram wagens helemaal werden gedemonteerd. Dakweerstanden en ribbenkachels o. a. werden verwijderd. (alles zonder beschermende middelen) Ongeveer in 1990 moesten we beschermende veiligheidsmiddelen gebruiken en werd er tijdens de werkzaamheden een onderdruk tent gebouwd met douch gelegenheid e. d. ook kregen een aantal medewerkers een asbest opleiding. We hebben wel het GVB aansprakelijk gesteld en heb hier ook een brief van het verzekerings bedrijf Amsterdam. Anno 2005 is bij een directe collega astbest besmetting ontdekt en twee anderen hebben zich laten onderzoeken en ook bij hen is iets geconstateerd. Het enige wat het GVB nu doet zijn informatie dagen organiseren. Verdre moeten wij zelf maar naar de huisarts gaan als we dat zouden willen. Ik vindt het een vreemde zaak ook als bij de informatie duidelijk naar voren komt dat het GVB fouten zou gemaakt hebben. Wie weet wat ik nu zou moeten doen en wat dan de verdere juridische stappen kunnen zijn. Graag zou ik reakties krijgen. note van de webmaster: het Comité Asbestslachtoffers informeert regelamtig op bijeenkomsten (oud)werkenemers van bedrijven. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met het secretariaat van het Comité; telefoon 0229 265137 of info[at]comiteasbestslachtoffers[dot] nl

Ik heb de gegevens van mijn vader! Karel Neher! bekend gemaakt bij het comite Asbestslachtoffersomdat dit de gelegenheid geeft voor erkenning van het lijden van mijn vader. Mijn vader was een zeer vitale zestiger toen de ziekte Pleuraal Mesothelioom zich bij hem openbaarde. Hij was bij zijn caravan in Italie waar hij vijf maanden per jaar bivakkeerde als VUT-er. Hij genoot hier enorm van en was altijd actief aan het zeilen of windsurfen. Tijdens de vakantie voelde hij zich langzaam minder worden! minder energie! sneller moe! brandende pijn in de rechter long. Begin september kwam hij thuis! waar mijn jongste broer ook woonde. Een week na thuiskomst kon hij de trap niet meer opkomen en hij zat halverwege te hijgen toen mijn broer hem daar aantrof. Hij stuurde hem onmiddelijk naar de huisarts die al snel vaststelde dat een long volledig gevuld was met vloeistof en de andere voor een deel. Natuurlijk werd mijn vader meteen voor onderzoek doorgestuurd naar Ziekenhuis Gooi Noord! waar na een onderzoek en een borstpunctie al snel bleek dat er sprake was van een vorm van asbest kanker! zgn. pleuraal mesothelioom. Hierbij verhardt het borstvlies zich door ontelbare gezwellen die zich explosief uitbreiden. De patient stikt uiteindelijk omdat hij niet meer kan ademen. Na een ziekenhuis opname van vier weken kreeg hij toestemming om naar huis te gaan en de zaken te regelen! zoals ze dat noemen. Ik! mijn moeder! mijn broers en mijn oom en oude opa zijn in een roes door de 10 weken gegaan die mijn vader na de diagnose nog geleefd heeft. Een en ander is 18 november a. s. elf jaar geleden maar ik denk er nog elke dag aan en mis mijn vader enorm. Door aantasting van een bloedvat onstond er een interne bloeding die mijn vader fataal werd. Hij heeft de verstikkingsfase hierdoor niet hoeven ondergaan! maar het overlijden is door de bloeding wel zeer traumatisch verlopen voor mijn vader in het bijzonder maar zeker ook voor de mensen die aanwezig waren. Het is niet zo dat we op een schadevergoeding uit zijn! maar we willen wel dat ook Shell! andere rederijen en scheepswerven eindelijk eens in het openbaar toegeven dat ze wel degelijk verantwoordelijkheid dragen voor het toepassen van asbest terwijl het ook toen al bekend was dat het zeer gevaarlijk materiaal is.

nu is er een medicijn op de maarkt ALIMTAdat niet vergoed wordt door de verzekering. kan iemand daar meer over vertellen?b. v. d. despinois